Uroczystość Narodzenia Pańskiego – Msza w dzień

Boże Narodzenie jest świętowaniem pamiątki narodzenia Jezusa Chrystusa. Jednak Boże Narodzenie ma jeszcze jeden wymiar, o którym nie możemy w tym dniu zapomnieć. Ten drugi wymiar Ewangelista Jan wyraża słowami „Słowo stało się ciałem”. Słowem, o którym mówi święty Jan, jest Druga Osoba Trójcy Świętej, czyli Syn Boga, który jest Bogiem równym Bogu Ojcu oraz Bogu Duchowi Świętemu. Wyrażenie „Słowo stało się ciałem” oznacza, że Syn Boga, czyli jedna z trzech Osób Boskich, przyjęła naturę ludzką i stała się takim samym człowiekiem, jak każdy z nas, z tym jedynym wyjątkiem, że był całkowicie bezgrzeszny. Tę wielką Tajemnicę, nazywamy Tajemnicą Wcielenia.

Urodzony w Betlejem Jezus jest synem Maryi, i tak samo jak swoja Matka jest prawdziwym człowiekiem. Jednocześnie ten Jezus jest Synem Boga Ojca, i tak samo jak Ojciec jest prawdziwym Bogiem. Z tego powodu możemy powiedzieć, że w Jezusie Chrystusie, Bóg, który stworzył cały Wszechświat, pozostając w pełni Bogiem, stał się człowiekiem.

Fakt, że Nieograniczony Bóg, stał się ograniczonym człowiekiem, Stwórca wszystkiego, co istnieje, stał się jednym ze swoich stworzeń, jest tak wielką Tajemnicą, że nie tylko przekracza nasze zrozumienie, ale także naszą wyobraźnię. Jednak nawet bez doskonałego zrozumienia ten Tajemnicy, czyli bez zrozumienia tego, w jaki sposób Bóg stał się człowiekiem, do pewnego stopnia możemy pojąć to, w jakim celu Bóg stał się jednym z nas. W rzeczywistości, zrozumienie celu Wcielenia Boga, jest znacznie ważniejsze, niż zrozumienia tego, w jaki sposób Bóg tego dokonał.

Pewna czynność, którą kapłan wykonuje podczas każdej Mszy Świętej, bardzo dobrze wyraża cel Wcielenia Boga w Jezusie Chrystusie. Przed ofiarowaniem wina, kapłan wlewa do niego kilka kropelek wody. Wino symbolizuje bóstwo, czyli naturę Boga, natomiast woda, symbolizuje człowieczeństwo, czyli naturę człowieka. W tym momencie kapłan wypowiada modlitwę, która tłumaczy symboliczne znaczenie tej czynności: „Przez to misterium wody i wina, daj nam udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo”. Czyli, wlanie wody do wina w symboliczny sposób wyraża prawdę, że Bóg stał się człowiekiem w tym celu, aby człowiek mógł uczestniczyć w naturze Boga.

Święty Ireneusz z Lyonu, który był jednym z wielkich Ojców Kościoła, dla wyrażenia Tajemnicy Wcielenia, używa jeszcze bardziej zaskakujących słów. A mianowicie: „Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem”.

Dzięki dokonanemu przez Jezusa Chrystusa dziełu odkupienia człowieka człowiek, który przyjmuje sakramentalny chrzest, zostaje oczyszczony ze wszystkich grzechów i Bóg Ojciec, Syn Boży oraz Duch Święty od tego momentu zamieszkuje we wnętrzu tego człowieka. Dzięki tej łasce człowiek zostaje napełniony życiem Trójjedynego Boga, staje się uczestnikiem boskiej natury i tym samym rzeczywistym dzieckiem Boga. Można powiedzieć, że podczas chrztu Bóg rodzi się w naszym sercu i stwarza nas na nowo, przemienia naszą naturę w swoją własną. Jest to rzeczywista przemiana, jednak nie jest ona jeszcze doskonała.

Ponieważ podczas chrztu Trójjedyny Bóg całkowicie ofiarowuje się człowiekowi, człowiek ten mógłby doskonale zjednoczyć się z Bogiem, gdyby tylko całkowicie ofiarował siebie Bogu. Jednak w momencie chrztu nie dochodzi do tego zjednoczenia, ponieważ człowiek, z powodu bycia zniewolonym różnorodnymi więzami, nie jest w stanie ofiarować Bogu całego siebie.

Początek życia dziecka Bożego, które narodziło się w momencie przyjęcia przez człowieka chrztu świętego, jest początkiem procesu pogłębiania jego zjednoczenia z Bogiem Ojcem, Synem oraz Duchem Świętym, poprzez stopniowe ofiarowanie się tego człowieka Bogu. Ten proces zakończy się w momencie, kiedy człowiek ofiaruje Bogu siebie całego, a jego owocem będzie wieczyste uczestnictwo człowieka w jedności Ojca, Syna i Ducha, jego niekończący się udział w wewnętrznym życiu Boga, który jest żywą Miłością.

Dziękując Bogu za to, że poprzez chrzest święty uczynił nas swoimi dziećmi, módlmy się o to, abyśmy poprzez ciągły wysiłek życia zgodnego z nauką Jezusa oraz przykładem Jego życia, ofiarowywali siebie samych Bogu, upodobnili się do Jezusa Chrystusa i podobnie jak On stali się takimi dziećmi Boga, jakich On pragnie, tak abyśmy mogli osiągnąć doskonałe zjednoczenie z Trójjedynym Bogiem i przez całą wieczność mieć udział w Jego miłości oraz szczęściu.